Een boekenblog
Het is niet verrassend dat Parable of the Sower van Octavia E. Butler juist nu weer nieuwe lezers weet te trekken. Het boek komt uit 1993, maar speelt zich af in onze tijd. Doordat deze dystopische roman een wereld schetst die voor velen heel dichtbij komt, heeft Butler er in de afgelopen tijd een boel nieuwe liefhebbers bij gekregen.
Lees verder
Ik had dit jaar nog maar heel weinig goede science-fiction gelezen, totdat ik op Annie Bot van Sierra Greer stuitte. Annie Bot won dit jaar de Arthur C. Clarke award voor beste sci-fiboek en is via Kobo plus te lezen. Ik las deze roman in de trein naar Salzburg, en ik heb – zeker de eerste uren – bar weinig van de treinreis meegekregen, omdat ik zo opging in dit verhaal.
Lees verder
Afgelopen jaar mailde Stijn me met de vraag of ik zijn boek Indigo wilde lezen en bespreken. Nu krijg ik regelmatig dat soort verzoeken, en ik ben altijd een beetje huiverig om ‘ja’ te zeggen, omdat de meeste verzoeken niet mijn smaak zijn. Gelukkig gaf ik aan dit specifieke verzoek wel gehoor, want Indigo is gewoon heel erg goede science-fiction van Vlaamse bodem.
Lees verder
Er was een tijd dat ik de gehele longlist voor de Booker Prize las, maar ergens knapte ik een beetje af op het feit dat die longlist als geheel wel heel veilig is, waardoor je van tevoren al kunt uittekenen wat er op de longlist komt te staan.
Lees verder
Zo’n twaalf jaar geleden las ik Slaughterhouse-Five (1969), mijn onvergetelijke kennismaking met Kurt Vonnegut. Die roman gaat over het bombardement op Dresden, dat Vonnegut zelf meemaakte als krijgsgevangene. Wat me zo aansprak aan dat verhaal is hoe de auteur wilde sci-fi-elementen en bijzonder komische passages in dit oorlogsverhaal verwerkt zonder dat het verhaal aan ernst inboet. Nee, het is juist in deze verhalende stijl dat het oorlogstrauma heel erg invoelbaar gemaakt wordt voor de lezer.
Lees verder
Science-fiction binnen de literatuur is toch vooral een Engelstalige aangelegenheid als je kijkt naar de grote prijzen en de grote bejubelde werken. Niet dat er helemaal niks aan genrefictie buiten het Engels taalgebied geschreven wordt, maar dat zijn helaas toch wel vaak werken die onder de radar blijven (ook bij mij). Des te leuker is het om plots verrast te worden door Indigo van Stijn Moreels.
Lees verder
The Three-Body Problem stond al jaren op mijn lijstje om te lezen, gewoon omdat ik ergens had opgevangen dat dit echt geweldige science-fiction was. Een paar maanden geleden dan eindelijk aangeschaft, en in de wetenschap dat de serie-adaptatie door de makers van Game of Thrones vanaf 21 maart te zien is op Netflix, vond ik dat het moment daar was om dit boek toch eindelijk eens ter hand te nemen.
Lees verder