Onlangs overleed Kenzaburo Oë, de Japanse auteur die in 1994 de Nobelprijs voor Literatuur ontving. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met zijn werk, had ik al wat boeken van Haruki Murakami gelezen, maar die verbleekten bij wat ik kende van Japanse cinema en Japanse muziek. Toen ik een aantal jaren terug Het Eigen Lot (1964) las, vond ik eindelijk datgene wat me ook zo mateloos intrigeert in Japanse films en muziek.
Lees verder
Eerder besprak ik Dagboek van een Oude Dwaas van Junichiro Tanizaki. Die beviel me uitstekend, maar zijn hoofdwerk is toch echt Stille Sneeuwval uit 1948 (dit is het jaar waarin de drie delen voor het eerst gebundeld verschenen, de afzonderlijke delen kwamen al eerder uit), een redelijk omvangrijke familiekroniek over vier zussen uit een vermogende familie.
Lees verder
Nog niet zo lang geleden besprak ik hier Breasts and Eggs van Mieko Kawakami. De roman had een hoop goede elementen, maar ook wat dingen waar ik op afknapte. Ik was daarom ook niet heel …
Lees verder
Mieko Kawakami’s Breasts and Eggs kwam in 2008 voor het eerst uit in Japan en omvatte het verhaal over Natsu, haar zus en haar nichtje. Ze besloot het verhaal daarna uit te breiden – ze …
Lees verder
Het eerste wat ik las van Sayaka Murata was Convenience Store Woman een paar jaar geleden. De roman gaat over een vrouw die supergelukkig wordt van werken in een winkel en alleen zijn, maar die …
Lees verder
Vorige week werd ik opeens enorm bevangen door voorpret voor de Olympische Spelen in Japan. De afgelopen week stond dan ook in het teken van Japanse muziek, Japans koken, Japanse film en een Japanse roman. Kokoro wordt over het algemeen gezien als het belangrijkste werk van Natsume Soseki.
Lees verder
In the Miso Soup is een van de bekendste werken van de Japanse schrijver Ryu Murakami (geen familie van overigens). Murakami schrijft thrillers met een flinke vleug horror. Dit was mijn eerste van Ryu Murakami, maar ik heb al wel enkele verfilmingen van zijn boeken gezien.
Lees verder