Het lukte de laatste maanden niet zo met lezen. Ik ben misschien wel in tien boeken begonnen, die ik allemaal weer neerlegde omdat iets in die verhalen me niet aanstond. En als ik dan eens een boek uit las, dan voelde ik geen enkele behoefte om mijn ervaringen te delen met de wereld. Ik zat een beetje vast dus, maar sinds een paar weken heb ik het leesplezier weer teruggevonden.
Lees verder
Ik lees nog altijd niet genoeg science-fiction en/of fantasy naar mijn smaak dus het was een aangename verrassing toen De Schepping van Michael door Michael Kaptein op mijn pad kwam. Een boek dat moeilijk is om te bespreken, omdat ik zo weinig vergelijkingsmateriaal heb, maar dat me in de week dat ik erin las constant in zijn greep hield.
Lees verder
Ik duik zelden het oeuvre van een schrijver in, ik lees liever zo veel mogelijk verschillende boeken van verschillende schrijvers, maar dit was toch alweer mijn vierde Pynchon die ik las. En wat voor één. Het boek telt ruim 1200 pagina’s en als je een beetje bekend bent met het werk van Pynchon, weet je op voorhand dat dit een ingewikkeld boek gaat worden.
Lees verder
Tijdens mijn reis langs de klassiekers binnen de fantasy kon iets van J.R.R. Tolkien natuurlijk niet ontbreken. Nou moet ik wel toegeven dat ik een fervent hater van de Lord of the Rings verfilmingen ben en dat ik de verfilmingen van The Hobbit ook met liefde links heb laten liggen.
Lees verder
Ik zet weer een stapje in de wereld van de fantasy, en nu eens een stapje in de wereld van de hedendaagse fantasy. Remote Control is een novelle van de Nigeriaans-Amerikaanse schrijver Nnedi Okorafor. Ze won al zo’n beetje alle belangrijke sci-fi en fantasy prijzen die er te winnen zijn met haar eerdere werk en dit is dus haar nieuwste wapenfeit.
Lees verder
Harry Potter en de Geheime Kamer is gewoon weer hartstikke leuk. Ja, ik moet gewoon toegeven: deze tovenaarswereld trekt aan me. Ook op dit tweede deel uit de reeks heb ik wat aan te merken, maar zo tijdens alle corona-ellende is het lezen van deze boeken toch een heerlijke vorm van escapisme.
Lees verder
Fantasy heeft me nooit echt getrokken, als kind ook al niet. Het leek me lange tijd best wel kinderachtig, zo’n vlucht naar werelden die niet bestaan. Maar toch, eigenlijk toen ik weer, na een lange pauze, begon met lezen en me wat meer begon te verdiepen in nieuw uitgekomen boeken, kwam ik best een aantal titels tegen die mijn interesse wekten.
Lees verder