Als je op het internet op zoek gaat naar de beste fantasy boeken (iets wat ik regelmatig doe sinds ik besloten heb om meer fantasy te gaan lezen), kom je ongetwijfeld de naam N.K. Jemisin tegen. Haar boeken winnen vele prijzen en scoren enorm hoog op een site als Goodreads. The Fifth Season is het eerste deel van de The Broken Earth trilogie. Die drie afzonderlijke boeken uit de reeks wonnen allemaal de prestigieuze Hugo award, wat een vrij straffe prestatie is en ik geloof ook nog niet eerder vertoond. Hoog tijd dus om dat eerste deel eens aan mijn kritische blik te onderwerpen.
Het verhaal gaat over drie vrouwen die met magische krachten de aarde kunnen bewegen. Ten goede, maar zeker ook ten kwade. Damaya is een meisje dat weggehaald wordt bij haar ouders en naar de Fulcrum gebracht wordt. Daar leert ze haar krachten zo te controleren dat ze er later de wereld mee kan dienen. Syenite woont al in de Fulcrum en krijgt de opdracht om zwanger te worden van haar onsympathieke mentor. Samen reizen ze af naar Allia om een belangrijke opdracht te vervullen. Tot slot volgen we Essun die op zoek is naar de man die haar zoon heeft vermoord en haar dochter heeft ontvoerd, kort nadat een nieuw Seizoen zich heeft aangediend.
Uitstekende keuzes
Zo’n nieuw Seizoen houdt in dat er zoiets ontwrichtends gebeurt dat hele beschavingen van de aarde geveegd worden. Zoiets heeft zich al meerdere keren voorgedaan en heeft de wereld op zijn kop gezet. Zo’n periode dient zich dus nu weer aan. We leren als lezer van alles over de geschiedenis van de aarde en hoe die verschuivingen en magische krachten werken. N.K. Jemisin vertelt dit allemaal heel erg gedoseerd, zodat je stukje bij beetje de wereld, waarin deze verhalen zich afspelen, beter leert kennen.
Heel voorzichtig word je als lezer meegevoerd in een complexe wereld en dat is bizar goed gedaan. Hoe Jemisin deze wereld introduceert voelt enorm natuurlijk aan, ze overspeelt nergens haar hand, ze forceert nergens iets, en dat draagt ontegenzeggelijk bij aan hoe overtuigend de setting van het verhaal overkomt. Uitstekende keuzes voor personages en het verloop van de drie verhaallijnen zorgen ervoor dat het heel moeilijk is om The Fifth Season weg te leggen. Je wil gewoon alles weten over deze mysterieuze personages, gebeurtenissen en wereld.
Hippe thema’s
Hoewel de fantasie van Jemisin schier eindeloos lijkt te zijn, is het bovendien duidelijk dat ze inspiratie put uit de manier waarop ze onze huidige wereld ziet. Het boek gaat uit van mensen die de aarde uitputten en kapotmaken, bepaalde groepen mensen zijn minderwaardig volgens andere groepen en krijgen dagelijks te maken met discriminatie en er is een hoofdrol weggelegd voor sterke vrouwen. Het zijn thema’s die de hedendaagse Amerikaanse literatuur domineren, en ik merk dat ik er af en toe ietsiepietsie moe van begin te worden (ik zie het belang van deze verhalen, maar er zijn toch ook nog andere dingen waarover geschreven kan worden?), maar in dit boek heeft het me geen seconde gestoord.
Als ik een zwak punt moet noemen is het dat bepaalde wendingen wel heel erg voorspelbaar waren. Ik kan er verder niet veel over zeggen, omdat ik dan bang ben dat ik de boel verklap. Dat is echt het enige smetje op een verder enorm goed boek. Ik heb The Fifth Season met ongelooflijk veel plezier heb en ben zeker benieuwd naar de rest van de trilogie. Eerst liggen er nog wat romans op stapel, maar hopelijk kan ik het tweede deel er nog ergens tussen proppen.