Na een aantal drukke weken ben ik weer aan het lezen en schrijven geslagen. Ik zit nog steeds in de fantasy, science fiction en horror en dat bevalt me nog altijd uitstekend. Vandaag aandacht voor een fantasyroman waar muziek een verrassend grote rol in speelt, iets wat ik als muziekliefhebber alleen maar heel erg kan waarderen.
The Ballad of Perilous Graves is het debuut van Alex Jennings en speelt zich grotendeels af in een magische versie van New Orleans, Nola genaamd. New Orleans en Nola bestaan naast elkaar en de meeste inwoners weten niet af van het bestaan van de ander, maar enkelen kunnen reizen tussen deze twee werelden.
Nola
In Nola wonen mensen die op verschillende manieren ondood zijn en het is een plek die bij elkaar gehouden wordt door de magische krachten van muziek. Het kwaad heeft het echter gemunt op de liedjes die Nola bijeen houden en het is aan de kinderen Perry, Brendy en Peaches uit Nola en aan Casey uit het ‘echte’ New Orleans om Nola en New Orleans te redden.
Het feit dat muziek zo’n grote rol speelt in het verhaal en dat meerdere keren Jennings heel overtuigend de kracht van muziek beschrijft, is natuurlijk spek naar mijn bek. Het is niet alleen de zwarte muziek die hier een hoofdrol opeist, voor graffiti – wezenlijk onderdeel van hip hop – is ook een belangrijke plek ingeruimd. Er zitten veel thema’s in deze roman, maar het vieren van zwarte cultuur – en dan de cultuur van New Orleans specifiek – is misschien wel de spil waar alle gebeurtenissen in het boek omheen draaien.
Slang
Ik heb ook een zwak voor accenten en dialecten in boeken en zijn de dialogen in deze roman in de slang van de donkere inwoners van Nola en New Orleans geschreven. De vier hoofdpersonages, die heel wat af praten en discussiëren en die de wereld moeten zien te redden, zijn stuk voor stuk sympathieke karakters die je vanaf het begin aanmoedigt en waarbij je blijft hopen dat ze hun missie zullen volbrengen.
Op een prachtige manier gebruikt Jennings de orkanen die de stad in de geschiedenis geteisterd hebben om de ziel van de stad te beschrijven. Het gevaar van natuurgeweld ligt altijd op de loer door duistere, onzichtbare krachten die zo hun eigen kwellingen te verduren hebben, maar er is ook goede magie die ervoor zorgt dat mensen hoop kunnen blijven houden en die de stad en zijn inwoners tot een onbreekbare entiteit maakt. De mensen van New Orleans krijgen misschien heel wat voor hun kiezen, maar ze komen de tegenspoed uiteindelijk altijd weer te boven.
Compositie
Wat de personages, de schrijfstijl en de thematiek heb ik absoluut genoten van The Ballad of Perilous Graves. Het enige waar ik over viel was de compositie van deze roman. Er zijn waanzinnig veel gezichtspunten van waaruit je het verhaal leest, er wordt veel door de tijd heen gesprongen en het blijft lange tijd onduidelijk hoe de wereld van Nola precies in elkaar steekt en hoe die magie van muziek nou eigenlijk werkt. Het maakt het lezen van deze roman nodeloos ingewikkeld, wat meer houvast had dit waarschijnlijk tot een veel plezierigere leeservaring gemaakt.
Nu heb je als lezer steeds het idee dat de helft je ontgaat, simpelweg omdat er zo ontzettend veel is waar je tegelijkertijd op moet letten en wat je moet onthouden. Jennings had de lezer dus best wat meer aan de hand mogen nemen, maar de warmte die dit boek uitstraalt blijft ondanks dat toch wel overeind. Dit boek laat op een originele manier zien en voelen wat de kracht van muziek kan zijn, en ieder boek die dat overtuigend doet kan ik waarderen.