Een site over boeken
Toen ik zeventien was las ik Bekentenissen van een Gemaskerde (1949) van Yukio Mishima. Bepaalde beelden uit het boek zijn nooit uit mijn systeem verdwenen, en dat is voor mij – die niet per se goed is in het onthouden van boeken – toch wel bijzonder te noemen. Ik heb me in de zeventien jaar erna steeds voorgenomen meer van Mishima te lezen. Nu was het moment daar, toen ik de science-fictionroman van Mishima voor ogen kreeg.
Lees verder
Shirley Jackson gaf tijdens haar leven amper interviews. Ze was ervan overtuigd dat wat ze schreef voor zichzelf sprak. Dat was een goede inschatting; nu, bijna zestig jaar na haar overlijden, staat er nog steeds standaard een rijtje boeken van Jackson in het horrorschap van mijn boekhandel. Vooral haar kortverhaal ‘The Lottery’ spreekt na al die jaren nog steeds tot de verbeelding, en was de reden om deze geweldige verhalenbundel van haar te lezen.
Lees verder
Zo’n twaalf jaar geleden las ik Slaughterhouse-Five (1969), mijn onvergetelijke kennismaking met Kurt Vonnegut. Die roman gaat over het bombardement op Dresden, dat Vonnegut zelf meemaakte als krijgsgevangene. Wat me zo aansprak aan dat verhaal is hoe de auteur wilde sci-fi-elementen en bijzonder komische passages in dit oorlogsverhaal verwerkt zonder dat het verhaal aan ernst inboet. Nee, het is juist in deze verhalende stijl dat het oorlogstrauma heel erg invoelbaar gemaakt wordt voor de lezer.
Lees verder
Science-fiction binnen de literatuur is toch vooral een Engelstalige aangelegenheid als je kijkt naar de grote prijzen en de grote bejubelde werken. Niet dat er helemaal niks aan genrefictie buiten het Engels taalgebied geschreven wordt, maar dat zijn helaas toch wel vaak werken die onder de radar blijven (ook bij mij). Des te leuker is het om plots verrast te worden door Indigo van Stijn Moreels.
Lees verder
Horror, ik vind het een heerlijk genre, in film, maar zeker ook in boeken heb ik recentelijk ontdekt. Nu moet ik toegeven dat de meeste horror – hoe vermakelijk ook – vrij oppervlakkig is, en eerder raakt aan alledaagse vormen van vrees in plaats van dat het een diepe existentiële angst blootlegt. Het is juist die existentiële angst waar ik graag mee geconfronteerd word.
Lees verder
The Three-Body Problem stond al jaren op mijn lijstje om te lezen, gewoon omdat ik ergens had opgevangen dat dit echt geweldige science-fiction was. Een paar maanden geleden dan eindelijk aangeschaft, en in de wetenschap dat de serie-adaptatie door de makers van Game of Thrones vanaf 21 maart te zien is op Netflix, vond ik dat het moment daar was om dit boek toch eindelijk eens ter hand te nemen.
Lees verder
Een echte serielezer ben ik niet, maar nu ik tegenwoordig veel science-fiction en fantasy lees moet ik er zo nu en dan toch aan geloven. Ik zal nooit een hele serie achter elkaar ‘bingen’ (zelfs bij tv-series lukt dat me tegenwoordig niet meer), maar na het erg toffe De Kleuren van Magie en enkele maanden ‘rust’ van deze serie, was ik toch wel toe aan het tweede deel.
Lees verder