Nadat ik het geweldige Congo. Een Geschiedenis van David van Reybrouck las, besloot ik voor mezelf dat ik meer over geschiedenis wilde lezen en dat ik daarom de winnaars van de Libris Geschiedenis Prijs in de gaten zou gaan houden.
Lees verder
Een site over boeken
Nadat ik het geweldige Congo. Een Geschiedenis van David van Reybrouck las, besloot ik voor mezelf dat ik meer over geschiedenis wilde lezen en dat ik daarom de winnaars van de Libris Geschiedenis Prijs in de gaten zou gaan houden.
Lees verderIk had werkelijk waar nog nooit gehoord van de romanserie De Aardkinderen, geschreven door Jean M. Auel, totdat een collega van me over de boeken begon. Met gematigd enthousiasme begon ik aan De Stam van de Holebeer, het eerste deel uit de reeks en wat bleek? Het was één van de beste boeken die ik dit jaar las.
Lees verderJe stapt niet twee keer in dezelfde rivier. Bij die uitspraak van Heraclitus houdt mijn kennis van de presocratische filosoof uit Efeze wel zo’n beetje op. Ben Schomakers wekt het denken en de leefwereld van Heraclitus tot leven in het essay Het Moment, en toont aan dat we vandaag de dag nog veel kunnen leren van deze filosoof die met een ongekende mildheid de wereld aanschouwde.
Lees verderHorror, ik vind het een heerlijk genre, in film, maar zeker ook in boeken heb ik recentelijk ontdekt. Nu moet ik toegeven dat de meeste horror – hoe vermakelijk ook – vrij oppervlakkig is, en eerder raakt aan alledaagse vormen van vrees in plaats van dat het een diepe existentiële angst blootlegt. Het is juist die existentiële angst waar ik graag mee geconfronteerd word.
Lees verderUrsula K. Le Guin heeft voor mij al bewezen één van de interessantste fantasy- en sci-fi-auteurs van haar tijd te zijn. Haar verhalen hebben altijd een filosofische dimensie en zitten tegelijkertijd ook op verhaaltechnisch niveau heel erg goed in elkaar. Dat geldt allemaal ook voor The Lathe of Heaven, een boek dat zich tussen mijn science-fictionfavorieten nestelt.
Lees verderHet lukte de laatste maanden niet zo met lezen. Ik ben misschien wel in tien boeken begonnen, die ik allemaal weer neerlegde omdat iets in die verhalen me niet aanstond. En als ik dan eens een boek uit las, dan voelde ik geen enkele behoefte om mijn ervaringen te delen met de wereld. Ik zat een beetje vast dus, maar sinds een paar weken heb ik het leesplezier weer teruggevonden.
Lees verderDe twee andere boeken uit Jon Fosses septologie kwamen hier ook al langs en natuurlijk moest ik ook dat laatste boek lezen. Ik las wederom de Engelse vertaling door Damion Searls en weer werd ik direct gegrepen door deze meanderende zin van enkele honderden pagina’s die ons een inkijkje geeft in de binnenwereld van een ouder wordende kunstschilder.
Lees verder