‘Who They Was’ is de autobiografische debuutroman van Gabriel Krauze en werpt een licht op levens die weliswaar parallel lopen, maar totaal verschillende sporen volgen. Dit leven is alsof je in een oceaan bent. Sommige mensen blijven naar de bodem zwemmen. Sommige mensen raken de bodem met één voet, of zelfs met beide, en duwen zichzelf eraf om weer terug boven te komen, waar je kunt ademen. Anderen komen tot op de bodem en besluiten dat ze daar willen blijven. De schrijver wil niet naar de bodem gaan, want hij is al aan het verdrinken. Zijn verhaal gaat over een Londen dat in geen enkele reisgids is te vinden; over hoe het is om slechts voor even te bestaan; over jongens, die te gretig zijn om mannen te worden en die opgroeien in de verborgen oorlogsgebieden van grote steden; en over de meisjes die proberen hun eigen weg te gaan. Het verhaal gaat ook over gevestigde en verloren reputaties, over geweld en wraak: en zonder ooit naar de kosten te kijken; over betonnen torens en geblindeerde ramen; over eindeloze nachten in politiebureaus en gevangeniscellen; over broederschap en verraad. Het gaat tenslotte over de verveling, de haast, de wanhoop, de angst en de hoop … en over wat er is achtergelaten.
Who They Was van Gabriel Krauze is een autobiografische roman over Krauzes criminele verleden. Het boek stond op de longlist voor de Booker Prize. Ik vond het een boek met plus- en minpunten en daarovr vertel ik je meer in mijn videorecensie hieronder.
Voor de leessoundtrack koos ik voor Britse hiphop en grime.
