Op deze site heb ik het natuurlijk vooral over boeken en muziek, maar ik kijk ook graag een filmpje. Dit jaar waren het er wel een stuk minder dan vorig jaar. Vooral tijdens de eerste coronagolf had ik totaal geen behoefte aan film kijken. Ik heb daarom ook mijn Cineville-abonnement opgezegd, maar ik moet zeggen dat ik het naar de film gaan wel mis. Misschien iets om in 2021 weer mee te beginnen (al is naar de bios gaan nu nog steeds lang niet zo leuk als voor corona). Toch heb ik genoeg moois gezien dit jaar om een mooie top10 te maken over dit jaar. Alle blockbusters werden uitgesteld, maar op het gebied van arthousefilms viel er toch genoeg te genieten. In dit artikel mijn top10 van 2020.
1. Uncut Gems
Als de Safdie broers iets nieuws uitbrengen is dat altijd iets om naar uit te kijken, maar ditmaal hebben ze zichzelf overtroffen. In een koortsachtige trip probeert hoofdpersonage Howard aan zijn schuldeisers te ontkomen. Het knappe van de film is dat je als kijker net zo opgefokt en gestrest raakt als Howard zelf. Wat dat betreft is het niet per se de fijnste film om naar te kijken, maar de masochist in mij vindt dit toch wel redelijk briljant. Heerlijke rol ook van Adam Sandler (waarom kiest die man altijd voor verschrikkelijke komedies) en een erg fijne soundtrack maken het geheel helemaal af. Gewoon te zien op Netflix, deze parel.
2. The Lighthouse
Een redelijk overweldigende bioscoopervaring vond ik dit. Als ik het ergens mee zou moeten vergelijken is het Eraserhead van David Lynch. Dan weet je direct hoe beklemmend deze film is. Het gaat over twee vuurtorenwachters die langzamerhand de realiteit steeds meer uit het oog verliezen en langzaam gek worden. Er zitten echt een aantal heel mooie surrealistische scenes in en ook hier vond ik de soundtrack heel erg sfeerversterkend. Erg overtuigd ook door het spel van Robert Pattinson en Willem Dafoe. Vooral Pattinson kiest de laatste jaren toch wel echt heel veel heel erg interessante rollen uit. Een audiovisueel feest deze film. Inmiddels te zien op Amazon Prime.
3. Children of the Sea
Iets compleet anders nu. Deze Japanse anime doet in het begin aan als een Ghibli-film, maar langzamerhand wordt het verhaal minder belangrijk (en onbegrijpelijker) en wordt het visueel steeds meer van de pot gerukt. Het verhaal gaat over kinderen die door zeekoeien opgevoed zijn en magische krachten bezitten (dat overtuigt je toch al meteen om dit te willen zien?). Echt enorm mooi geanimeerd deze film en wederom vond ik de muziek ook echt prachtig (ik zie een rode lijn hier, wat jullie?) Van het verhaal heb ik lang niet alles begrepen, maar dat hoeft bij de films van deze studio over het algemeen ook totaal niet. Laat je vooral overrompelen door de hallucinante, prachtige beelden.
4. 1917
Prachtige film die zich aan het front van de Eerste Wereldoorlog afspeelt. Het gaat over twee jonge soldaten die door vijandelijk gebied moeten reizen om een belangrijke boodschap af te geven. Ik moet zeggen dat ik met sommige gebeurtenissen in het verhaal af en toe wat moeite had (een aantal dingen is net te toevallig), maar wat is deze film enorm mooi gemaakt zeg. Cinematograaf Roger Deakins levert echt fantastisch werk af. De film lijkt in een shot geschoten te zijn, dat is op zich al heel knap, maar het verhaal is ook zo dicht op de huid gefilmd dat het lijkt of jij als kijker onderdeel van het verhaal bent. Verschillende scenes heb ik echt met ingehouden adem bekeken. Ook deze film staat op Amazon Prime.
5. Deerskin
Alles kan in de films van de Franse regisseur Quentin Dupieux (die ook het brein is achter Mr. Oizo, je weet wel, die van Flat Beat). Deze keer gaat het over George die zo geobsedeerd raakt door zijn jasje van hertenleer dat hij er alles aan doet om te voorkomen dat anderen ook mogen genieten van hertenleer. Duidelijk is dat deze film met ontzettend veel plezier gemaakt is. Ik heb er enorm om moeten lachen en dit is zeker de leukste film die ik dit jaar heb gezien. Ik denk nog steeds wel eens terug aan bepaalde scenes. Volstrekt uniek en de film blijft verrassen. Nu ik het erover heb, heb ik meteen zin om hem nog eens te zien.
6. Marona
Marona gaat over het bijzondere leven van een hondje. Het is een heel lieve film die visueel overweldigend is. Het is duidelijk de meest bijzondere animatiestijl die ik dit jaar zag. Echt een enorm creatieve film met een verhaal dat soms een beetje zielig, maar ook vaak hartverwarmend is. Vooral het commentaar van het hondje op alle gekke mensen om haar heen is af en toe best wel komisch. Dat commentaar is ook heel erg raak vaak en doet je reflecteren op je eigen leven. De film is nog een paar maanden te bekijken via Picl.
7. Possessor
Ik zag niet heel veel horrorfilms dit jaar, maar wat ik zag was eigenlijk allemaal goed. Dit is mijn favoriet (al zou je The Lighthouse ook als horror kunnen bestempelen). Dit is een film van Brandon Cronenberg, de zoon van, en hij tapt uit dezelfde vaatjes als zijn vader. Het gaat over een vrouw die betaald wordt door rijke klanten om in de huid te kruipen van andere mensen en te moorden. Het gaat echter mis als ze in de huid van een man kruipt die merkt dat hij overgenomen is door iemand. Enorm boeiende horror met heerlijk gewelddadige uitspattingen.
8. Atlantis
Een film uit Oekraïne die zich afspeelt in 2025, een jaar nadat de oorlog tussen Oekraïne en Rusland is afgelopen. Een ex-soldaat met PTSS probeert zijn draai weer te vinden, maar overal wordt hij geconfronteerd met de nasleep van de oorlog. Het is een verdrietige film, maar langzaam aan komt er steeds meer ruimte voor hoop en troost. Het camerawerk is zeer statisch en je kijkt af en toe wel tien minuten vanuit hetzelfde gezichtspunt naar een scene, maar het boeide me enorm. Er zit echt een boel schitterende shots en indrukwekkende scenes in. De film is nog eventjes te zien via Picl.
9. The Painted Bird
Een Tsjechische film over de Tweede Wereldoorlog met een problematische herkomst. De film is gebaseerd op een boek dat verkocht werd als zijnde een autobiografie. Later bleek echter dat veel zaken niet waar waren en dat het ook niet het verhaal van de schrijver zelf was. Het verhaal gaat over een jongetje dat zonder ouders moet zien te overleven, maar door zijn Joodse uiterlijk kan hij nooit lang op dezelfde plek blijven. Wat me tegenstond aan het verhaal is de eindeloze opeenstapeling van ellende. Maar toch, visueel vond ik het erg indrukwekkend en van het einde was ik zo ondersteboven dat ik toch moet toegeven dat dit een van de sterkste films was die ik dit jaar zag.
10. Matthias & Maxime
Ik weet niet wat het is met wonderkind Xavier Dolan, maar hij weet zijn films altijd zo meeslepend te maken dat ik de volledige speelduur aan zijn lippen hang. Het is misschien niet zo goed als Mommy of Heartbeats maar ik vond dit toch ook weer een heel erg knappe film. Het gaat over twee mannen uit een vriendengroep die steeds dichter naar elkaar toe groeien. Vooral de manier waarop Dolan die vriendengroep neerzet voelt zo ontzettend naturel aan. Ja, ook met deze film heeft Xavier Dolan me weer volledig ingepakt.
Ondanks alle coronaperikelen vond ik het toch een alleszins redelijk jaar. Ik heb zelfs nog ruimte over voor enkele eervolle vermeldingen. Swallow, A Hidden Life, One Day en Lillian haalden mijn lijst net niet.
De komende maanden kun je ook mijn jaarlijstjes over de beste muziek en de beste boeken verwachten. Houd de site dus in de gaten als je daar benieuwd naar bent.
Ik ben heel erg benieuwd naar jouw favoriete films van het jaar. Laat het me vooral weten!
