Niet Genoeg
Veel dank aan Netgalley en Fitzcarraldo Editions voor het recensie-exemplaar. The Tower is vanaf 9 oktober 2025 te koop.
Als er een mogelijkheid is om boeken van Fitzcarraldo Editions te lezen die nog uit moeten komen bied ik me zeer gewillig aan. Ik vind het een interessante uitgeverij die vaak boeken uitgeeft die iets speciaals doen. The Tower van Thea Lenarduzzi is wat dat betreft geen uitzondering, maar heb ik het met plezier gelezen? Nee, dat kan ik niet zeggen.
Verteller T stuit op het verhaal van Annie, een meisje dat leed aan tuberculose en dat in een hoge toren leefde, weg bij haar familie, zodat ze niemand kon besmetten. T raakt geobsedeerd door dit verhaal en probeert zoveel mogelijk informatie te achterhalen over deze Annie. Ze bezoekt zelfs de plek waar alles gebeurd zou moeten zijn en doet dan een ontdekking die haar teleurstelt. In de rest van het boek onderzoekt de ik-persoon welke dingen uit haar persoonlijke leven er voor zorgden dat ze zo’n obsessie voor het verhaal van Annie ontwikkelde.
Interessant
The Tower onderzoekt heel interesse vragen, bijvoorbeeld waarom dezelfde verhalen zo anders verteld worden door verschillende mensen, of hoe herinneringen werken, of wat het zegt dat we bepaalde elementen uit een verhaal liever vergeten. Uiteindelijk komt het neer op het feit dat de verhalen die we vertellen meer over ons zeggen dan over het verhaal zelf.
Dat is een boeiend punt en ik kan niet ontkennen dat de vorm waarin dit verhaal gegoten is bijzonder is. Het eerste deel is een bijna encyclopedisch verslag van T’s onderzoek naar Annie, het tweede deel is T’s verslag van haar reis naar de toren en het derde deel beslaat de reflectie op het onderzoek. Het is zeker een boek dat iets doet dat ik nog niet eerder gelezen heb.
Saai
Maar dat is niet genoeg voor mij. Gaandeweg wordt The Tower boeiender, zeker het derde deel verheft de rest van het boek, maar de eerste twee delen, en dan vooral het eerste deel vond ik echt tergend saai. Ik snapte gewoon echt niet hoe je als verteller zo geobsedeerd door Annie kan raken en waarom je dat onderzoek zo uitvoerig zou beschrijven. Ik voelde de passie voor Annie gewoon totaal niet. Het tweede deel is wat beter omdat er wat meer gebeurt en T op een aantal tegengestelde feiten stuit. Maar na deel twee kon ik hier nog steeds geen voldoende aan kwijt.
Het is echt het derde en laatste deel dat The Tower redt. Het reflexieve karakter stond me erg aan en de verteller spaart zichzelf ook niet en is zeer openhartig over haar persoonlijke leven en interesses. Dankzij dit derde deel kan ik hier nog een kleine voldoende aan kwijt, maar dit is voor mij niet de hoogvlieger waar ik op gehoopt had.
