Liefde in de Grote Stad van de Koreaan Sang Young Park was in eigen land een groot succes. Mattho Mandersloot vertaalde de roman naar het Nederlands en daarmee is dit boek klaar om ook onze harten te stelen. Het zag er heel lang niet naar uit, maar uiteindelijk wist deze schrijver toch ook wel een beetje mijn hart te stelen.
Hoe het is om als queer millennial te wonen in Seoul, daar gaat het eigenlijk om in deze roman. Young woont samen met vriendin Jaehie met wie hij zo vaak als mogelijk het bruisende nachtleven in de grote stad verkent. Jaehie komt op een dag echter thuis met de boodschap dat ze gaat trouwen en vanaf dat moment staat Young er alleen voor. Hij sukkelt een beetje door het leven heen, probeert te dealen met zijn homoseksualiteit in een maatschappij die nog steeds redelijk conservatief is, met zijn ziekte en ook met zijn zieke moeder, met wie hij een ingewikkelde relatie heeft.
Standaard
Deze roman leest bijna als een verhalenbundel. Park beschrijft belangrijke, maar losse fragmenten uit het leven van Young met weinig overlap tussen en verwijzingen naar personen en gebeurtenissen uit de andere hoofdstukken. De gemene deler tussen de hoofdstukken is Young zelf die zijn weg probeert te vinden in een wereld waar hij niet altijd zichzelf kan zijn. Dat zit hem in het feit dat hij in het openbaar niet de hand van zijn geliefde kan vasthouden, dat hij op school moet doen alsof hij hetero is en zelfs zijn eigen moeder lijkt moeite te hebben met wie Young is.
Het klinkt eigenlijk vrij standaard allemaal, en in het begin was ik ook zeker niet overtuigd van Liefde in de Grote Stad. Ik vond Young vrij irritant. Hij kwam op mij vrij intens over, als iemand die zijn onzekerheid constant probeert te verhullen door zichzelf te overschreeuwen. Ook vond ik de schrijfstijl wat simpeltjes aandoen, nergens bijzonder, alsof de woorden zonder enige gedachte op het papier gekwakt waren.
Kwetsbaar
Ergens halverwege merkte ik dat mijn mening begon te veranderen. De schrijfstijl bleef hetzelfde, maar begon ik charmant te vinden, zeker ook omdat ik me realiseerde dat die heel erg goed paste bij Young. Young zelf begon ik steeds sympathieker te vinden. Ik weet niet zo goed of dat komt omdat Young gaandeweg zich inderdaad steeds kwetsbaarder durft op te stellen en een mooie ontwikkeling doormaakt, of dat ik pas halverwege wakker werd en door had dat Liefde in de Grote Stad eigenlijk een heel kwetsbare, intieme roman is.
Voor mij was het hoogtepunt het lopen door de regenbui in Thailand, dat is echt zo’n scene die ik zo schitterend vond, op alle vlakken, die me zo raakte dat die me nog wel even zal bijblijven. Maar er zitten in de tweede helft best wel veel ontroerende momenten, of het nu tussen Young en een geliefde is of tussen Young en zijn moeder. De constante worsteling van Young met zichzelf en zijn omgeving greep me op een bepaald moment toch wel bij de lurven. Waar ik begon met ergernis, voelde ik aan het einde helemaal mee met iedere emotie en gedachte van Young.
Succes
Echt fijn dat Liefde in de Grote Stad uiteindelijk toch een groot succes werd. Dit was mijn tweede Koreaanse roman en het is misschien toch wel een leuk idee om meer Koreaans werk te gaan lezen. Ik houd me zeer aanbevolen voor tips, want zo vaak kom je geen Koreaanse boeken tegen.
Young en zijn huisgenote Jaehie zijn twee losbandige buitenstaanders die elkaar gevonden hebben in een van de dichtst bevolkte steden ter wereld, Seoel. Ze vergelijken alle mannen met wie ze het bed delen, drinken hun onzekerheden weg met rondjes soju en roken hun twijfels op met in de vriezer gekoelde Marlboro Reds. Onderwijl rommelen ze zich door het leven heen. Als zelfs Jaehie hem verlaat omdat zij in het huwelijksbootje stapt, blijft Young achter met de zorg voor zijn zieke moeder, een ingewikkeld liefdesleven en twijfels over zijn toekomst als schrijver. Is hij zijn bondgenoot nu echt kwijt? En gaat hij ook ooit liefde vinden in de grote stad?
