Dystopisch
Een beetje teleurgesteld was ik wel in The New Wilderness (dat begin 2021 uitkomt in de Nederlandse vertaling en De Nieuwe Wildernis gaat heten). Ik ben altijd wel te porren voor wat dystopische fictie, maar ik vond het hier allemaal totaal niet boeiend uitgewerkt. Dat kon je ook allemaal al zien in mijn videorecensie, maar ik zal in dit artikel, aan de hand van verschillende albums, nog eens dieper ingaan op de roman.
Het is wel lastig om muziek bij dit boek te vinden, vooral ook omdat ik het eigenlijk zonde vind om zoveel mooie muziek aan een boek te verbinden dat de middelmaat niet ontstijgt. Toch heb ik wat albums gekozen die ik zelf erg goed vind, met de gedachte dat ik ze altijd nog eens de revue kan laten passeren, hopelijk dan bij een beter boek. Niet dat The New Wilderness een verschrikkelijk boek is, maar ik had er gewoon wat meer van verwacht.
SET FIRE TO FLAMES – SINGS REIGN REBUILDER (2001)
Vaak, voordat ik aan een boek begin, heb ik al een idee in welke richting ik het zal moeten zoeken qua muziek. Bij dit boek dacht ik aan veel (post-)apocalyptische muziek, maar bij het lezen bleek dat allemaal helemaal niet zo goed te passen. De Nieuwe Wildernis leunt eigenlijk maar nauwelijks op sfeer en focust daarentegen heel veel op gebeurtenissen en de wisselwerking tussen de verschillende groepsgenoten. Misschien is dat ook wel een reden waarom het boek me wat tegenviel; ik ben al snel verkocht wanneer ik een bepaalde atmosfeer ingezogen wordt. Gebeurtenissen zijn dan van ondergeschikt belang voor mij.
Toch heb ik gekozen voor een album dat die apocalyptische sfeer uitstraalt. Het is vooral een donker, spannend postrockalbum dat past bij de uitzichtloosheid die heerst in het land waar dit verhaal zich afspeelt (maar dat nooit bij naam genoemd wordt). Bovendien bezitten de nummers een heerlijke dynamiek die heel goed bij de roman past. Langzame, bevreemdende stukken monden dikwijls uit in heftige, maar gecontroleerde geluidsexplosies. Eigenlijk net zoals in het boek, waar rustige, kabbelende stukken worden afgewisseld met scenes vol actie.
Die rustige stukken klinken bovendien erg natuurlijk en het zou me niet verbazen als het merendeel uit allerhande field recordings bestaat. Ze doen in ieder geval erg organisch aan, wat bovenal weer heel goed past bij het feit dat het hele verhaal zich afspeelt in de natuur. Als we het hebben over de wat hardere stukken, dan is het prijsnummer toch wel ‘There Is No Dance in Frequency and Balance’. Er is een gebeurtenis bij een rivier aan het begin van het verhaal en ik las deze scene met dit nummer op de achtergrond. Als je het hebt over sfeerversterkend!
COLLEEN – THE GOLDEN MORNING BREAKS (2005)
The Golden Morning Breaks is ongeveer het tegenovergestelde van Sings Reign Rebuilder. Dit album wordt gekenmerkt door lieflijke elektronische impressies die het uitstekend zouden doen bij het zien opkomen van de zon op een hete zomerdag.
Ik heb vooral voor dit album gekozen vanwege een bepaalde scene uit het boek. Er is een stuk waarbij de groep na lang dwalen een rivier met schoon water vindt. Iedereen neemt het ervan en duikt het water in en wast zich. Het is eigenlijk de enige situatie uit het boek die wat met me deed en die me is bijgebleven.
Er gaat een enorme kalmte en vredigheid uit van The Golden Morning Breaks. En die past zo ontzettend goed bij de ontspanning die de groep voelt na het doorstaan van zoveel ontberingen. Er zijn ongetwijfeld mensen die heel erg zenuwachtig worden van al het geplingplong op dit album (sowieso kan ik me best wel voorstellen dat mensen van 90% van mijn muzieksmaak zenuwachtig worden), maar ik word er enorm rustig van. Echt een album om bij op adem te komen.
HANS ZIMMER & BENJAMIN WALLFISCH – BLADE RUNNER 2049 OST (2017)
The New Wilderness slaat veel verschillende tonen aan, eigenlijk zoals dat ook vaak in films het geval is. Het kiezen voor een soundtrack lag dan ook voor de hand. Deze soundtrack laat ook alle verschillende facetten van het verhaal horen.
Ik vond Blade Runner 2049 qua verhaal niet zo heel boeiend, maar qua beelden en muziek echt adembenemend. Deze roman vond ik qua inhoud ook niet erg boeiend, maar een verfilming zou ik zeker kijken. Als de overige ingrediënten om het verhaal heen (cinematografie, score) van hoog niveau zijn, kon de verfilming wel eens zeer meeslepend worden.
Maar goed, deze soundtrack heeft in grote mate dezelfde uitstraling als de roman. Kalmere stukken worden afgewisseld met wat spannendere tracks. De algehele sfeer van de score is redelijk duister, maar er is zeker ook ruimte voor lichtere nummertjes. De soundtrack van Blade Runner 2049 heeft eigenlijk alles te bieden wat je je als lezer van The New Wilderness maar kan wensen.
GIDGE – AUTUMN BELLS (2014)
Als laatste album heb ik voor een techno-album gekozen dat erg goed past binnen een organische omgeving. De combinatie van (elektronische) techno en natuur, kan dat, vraag je je af? Ja hoor, dat kan makkelijk. Gidge bewijst dat.
Het begint natuurlijk al met de prachtige hoes. De heren zijn sowieso goed in het maken van sfeervolle albumhoezen. Het duo komt uit Zweden en raakt naar eigen zeggen vooral geïnspireerd door de schitterende natuur aldaar. In hun muziek proberen ze elektronische en organische elementen te combineren.
Zo zijn er ‘echte’ instrumenten te horen, maar gebruiken ze natuurlijk ook de computer veelvuldig. Het resultaat is een wonderschoon, dromerig, contemplatief album dat laat zien dat deze twee elementen perfect samengaan. Dit is het album dat ik zelf non-stop zou willen horen als ik in die wildernis zou leven.
Geen onverdeeld enthousiasme voor dit boek van mijn kant, maar vervelend vond ik het zeer zeker ook niet. Juist de bovenstaande albums zorgden ervoor dat ik met best veel plezier deze roman heb gelezen. Eigenlijk lees je met de juiste muziek op de achtergrond nooit een slecht boek!
